صفیه حسنزاده، مربی تیم فوتسال دختران است 
کبوتران خبر شهادت شهید آروین را آوردند 
فوتبالیستی که حافظ قرآن و عاشق پزشکی است
داوود نوروزی به همان اندازه که در تیم جوانان استقلال درخشش دارد و برایشان امتیاز کسب کرده، در درس هم ساعی و پرتلاش است و چیزی کم نگذاشته. او حافظ قرآن هم هست.
به همان اندازه که در تیم جوانان استقلال درخشش دارد و برایشان امتیاز کسب کرده، در درس هم ساعی و پرتلاش است و چیزی کم نگذاشته. داوود نوروزی این روزها منتظر نتیجهای شیرین است. او سالهاست آرزو دارد در رشته پزشکی ادامه تحصیل دهد و بشود یک پزشک موفق و نمونه و نتیجه کنکور این را روشن میکند. داوود اوایل آبان۷۳ به دنیا آمده و زندگی پربرکتی داشته، چون حافظ کل قرآن کریم هم هست. گپزدن امروز ما با بچهمحل گلشهر بهدلیل موفقیتهایش است.
-تو هم مثل فوتبالیستهای دیگر فوتبال را با توپ پلاستیکی از کوچههای محله شروع کردی؟
بله.
-حتما مثل همه آنها تجربه شیشهشکستن هم داری؟
چنین تجربهای ندارم، اما راستش همیشه همسایه بغلدستیمان از فوتبالبازیکردن ما ناراضی بود.
-میخواهی بگویی اصلا تجربه شیشه شکستن نداری؟!
تاجاییکه بهخاطر دارم نه!
-هنوز هم همراه بچههای محله با توپ پلاستیکی فوتبال بازی میکنی؟
از وقتی فوتبال حرفهای را شروع کردم، کمتر فرصت میشود.
-چند سال است فوتبال بازی میکنی؟
از بچگی بهشدت به توپ علاقهمند بودم تا اینکه از ۱۱، ۱۲سالگی به تشویق معلم ورزشم فوتبال را شروع کردم و بعد هم بهخاطر علاقهای که داشتم، آن را ادامه دادم و عضو تیم سیدی شدم؛ پس از آن هم به تیم امید گلشهر راه یافتم.
-الان بازیکن کدام تیم هستی؟
تیم جوانان استقلال.
-از بچههای محل که با آنها فوتبال بازی میکردی کسی هست که تحت تاثیر تو فوتبال را ادامه داده باشد؟
خیلی از بچههای گلشهر استعدادهای خوبی دارند، اما کسی آنها را کشف نکرده است.
-چطور شد به تیم ملی راه یافتی؟
بعداز شرکت در چندین دوره مسابقات محلی و کسب رتبههای برتر از بین بچهها انتخاب شدم.
-بچههای محله حالا درمورد تو چه نظری دارند؟
به عنوان ورزشکار قبولم دارند و من هم اگر فرصت بیابم، در بازیهای محلی آنها شرکت میکنم.
-چقدر آنها را هم با خود همراه میکنی؟
هر کمکی از دستم برآید، انجام میدهم حتی برای آموزش آنها کلاس گذاشتم و هروقت احساس کنم کسی در زمینه فوتبال استعداد دارد، او را به تیمهای مطرح معرفی میکنم.
-در بازیهای ملی میگویی اهل کدام محله مشهد هستی؟
من به محله زندگیام تعصب دارم و تمام سعیام این بوده که به این محله وفادار بمانم.
-ممکن است روزی محله دوران کودکی ات را فراموش کنی؟
محال است؛ همه خاطرات خوبم را از همین کوچهها و محله و همین بچهها دارم.
-خودت را بیشتر مدیون کدامیک از آنها میدانی؟
همه آنها به گردن من حق دارند و بعضیهایشان خاصترند مثل سیدعلیاکبر، سیدصادق و سیدمحمد سجادیزاده.
-در چه پستی بازی میکنی؟
هافبک چپ.
از بچگی بهشدت به توپ علاقهمند بودم تا اینکه از ۱۱، ۱۲سالگی به تشویق معلم ورزشم فوتبال را شروع کردم
-دوست داری فوتبالیست باقی بمانی؟
باوجودیکه فوتبال را خیلی دوست دارم و آن را حتما در کنار کارم ادامه خواهم داد، بیشتر میخواهم پزشکی معروف شوم.
-این امر مستلزم این است که خوب درس بخوانی.
بله؛ خدا را شکر درسهایم بد نیست.
-آنقدر که فکر میکنی بتوانی در رشته پزشکی ادامه تحصیل بدهی؟
من تاجاییکه توانستهام تلاش کردهام و نتیجهاش هم بد نشده است؛ معدل۱۹ سال آخر تحصیل، گواه آن است.
-چقدر به تیم ملی و لژیونرشدن فکر میکنی؟
آرزوی هر فوتبالیستی است که بتواند لباس تیم ملی را بپوشد.
-فوتبال محلی را بیشتر میپسندی یا بازی ملی؟
هرکدام ویژگیهای خاص خود را دارد. در فوتبال محلی رابطه بین بازیکنان صمیمانهتر و دوستانهتر است، اما امکان پیشرفت در بازیهای ملی بیشتر است.
-آینده محله خودت را چطور میبینی؟
امکانات گلشهر اندک است؛ البته تابهحال خیلی به وضعیت آن رسیدگی شده، اما هنوز به مرحلهای پذیرفتنی نرسیده است و ضعف زیاد دارد.
-مثال میزنی؟
نداشتن زمینی خوب برای بازی، نداشتن کتابخانه و ...
-شیرینترین گلی را که زدهای، به یاد داری؟
من بهطور کلی بازیکن گلزنی هستم؛ در یکی از مسابقات، گل قیچی برگردانی زدم که خیلی به دل خودم نشست.
-ویژهترین مسابقهای که در آن شرکت داشتهای، کدام بوده است؟
مسابقه زیاد دادهام، اما ماندگارترین خاطراتم مربوط به مسابقات تیمهای چند مدرسه بود. آن بازی بسیار خاطرهانگیز شد. خود من هم تصور نمیکردم در آن مسابقات ۱۴گل بزنم!
-فکر میکنید تا چندسالگی بتوانید خوب بازی کنید؟
یک ورزشکار معمولا تا ۳۷سالگی میتواند حرفهای بازی کند؛ من هم امیدوارم بتوانم تا این سن توپ بزنم.
-حرف آخر؟
امیدوارم محلهام در جایگاهی باشد که همیشه بتوانم به آن افتخار کنم.
* این گزارش در شماره ۶۵ شهرآرا محله منطقه ۵ مورخ ۲۸ مردادماه سال ۱۳۹۲ منتشر شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
